woensdag 30 maart 2011

straks is nu

dinsdag 29 maart 2011

Kinderlijke pedo

Iedereen wist het eigenlijk al: die viezeriken van pedoclub Martijn zijn zelf de grootste verspreiders van kinderporno. De voorzitter heeft het voorgedaan. De engerd. Aan kinderen frunniken en via een vereniging proberen de illegaliteit te doorbreken.

Wat een smet hangt er rond zo'n man. Het zal je oom zijn. Ik zou gelijk naar Timboektoe verhuizen. Weg van zo'n familielid. Wetend dat zo'n geilneef eigenlijk het liefst aan kleine neefjes friemelt. Het zou tijd worden dat er bij dit soort types hard ingegrepen wordt. Ophangen aan de geslachtsdelen, 'pedo' laten tatoeeren op zijn voorhoofd, you name it.

Helaas gaat dat in Nederland niet gebeuren. Hier gaat de man op kosten van de samenleving naar een luxe hotel met volledige verzorging. Tv op de kamer, goed eten, mooi uitzicht, redelijk kleine maar goede bedden. Kan slechter.

Hij moet alleen niet vertellen aan zijn medegevangenen dat hij pedo is. Dat motten ze daar niet. Misschien toch niet zo'n slechte straf....

dinsdag 22 maart 2011

Man in Bonus

Hij drukte zijn sigaar uit en fluisterde: 'Dan moet het maar.' De pen van de secretaresse ratelde over het papier en zweet begon zich te ontwikkelen op het voorhoofd van de overige aanwezigen. Wat een spanning, sensatie! Zoiets gebeurde eigenlijk nooit in dit bankgebouw. De kogel was door de kerk. Geen bonus.

Het belang had altijd al voorop gestaan. Zowel naar de klant toe als over de rug van de klant. Geld is geld, hing er op een bordje in de hal van het gebouw te lezen. En dat was zo. Maar nu werd alles anders. De directeuren konden niet meer elke week gaan golfen op kosten van de zaak - lees klant - en etentjes konden nu alleen nog maar eens per twee weken. Inleveren, daar draaide het om. In het belang van de bank.

De sigarenrook hing nog in het kantoor en de sfeer was ook om te snijden. Geen bonus meer? Jeetje, het moet niet veel gekker worden! Dat zou vergaande gevolgen hebben voor iedereen. En het was zo goed allemaal. De klant wist van niks terwijl de directie zich te buiten ging aan de opbrengsten van de graaicultuur en de woekerpolissen. Geweldig, wat een tijd! Het kon niet op: van overdreven kerstfeestjes in het Kurhaus tot Mercedes-Benz in het kwadraat. You name it, het was er. Gouden tijden.

'Wat zullen we het slecht hebben', overwoog hij. Geen bonus meer, het was een sombere dag. Waar moet al dat geld blijven? Wat te doen met al die poen? Hij wist er wel iets mee.

De bode prikte de zeepbel definitief lek. 'Het volk is hier', kondigde hij aan. En hij opende de dubbele deuren.

zaterdag 12 maart 2011

Tsunami

Na vandaag hoop ik dat Geert Wilders eindelijk eens op zal houden met het ijdel gebruik van het woord 'Tsunami'. Ook nu weer brengen we het in verband met ramp.

Wilders vindt mensen een ramp. Jammer. Kan nooit verder komen deze man.