Papadag bij KPMG

Populaire papa goes VVD. Wouter gaat, geheel volgens het draaikontprincipe van de Bosfamilie, werken in een VVD bolwerk. Als PVDA-er in een omgeving van stropdasjes en netwerkcultuur. Net nu Wouter, misschien wel in navolging van de helaas te vroeg overleden Prins Claus, al jarenlang het dasje naast zich geworpen had. De das en het netwerk: onafscheidelijk. Voor Wouter is er echter troost. Minstens één dag in de week mag hij thuis de rommel opruimen in plaats van op kantoor.

Wouter is niet dom. Hij weet precies hoe Nederland in elkaar zit. En het bedrijfsleven is hem ook geheel niet onbekend. Geen wonder dat de snelle jongens van KPMG op het vinketouw zaten toen Bos bekend maakte dat hij uit de politiek zou stappen. Wat kan je je beter wensen dan een popi slimmerik? Voorhoeve is te oud én partijloos, Kok doet alleen maar commissariaten, Lubbers grossiert in kortlopende projectjes en CU-er Kars Veling kan niet goed genoeg graaien.

Dus aan wie denk je dan? Juist. Wouter. Juiste kapsel, prima reputatie, kan goed liegen, draaikonten en wél goed graaien. Kan het gehele nederlandse volk met een stalen gezicht vertellen dat het goed is om een bijna gefailleerde bank op te kopen met belastingcentjes terwijl van te voren bekend is dat deze riante lening toch nooit terugbetaald kan worden. Wat dat betreft gaat Bos al aardig lijken op rijksgraaier en legaal oplichter Zalm, die deze vernietigende boodschap emotieloos en bijna lachend bracht.

Wouter zag door het politieke 'bomen' geen enkel Bos meer. En dat is gebleken. Na de krediet-crisis en de ABN blamage wist hij ons feilloos in de politieke afgrond te werpen door eindverantwoordelijk te zijn voor het Uruzgandrama: de val van het kabinet. Een gebeurtenis waar Geert tot op de huidige minuut een erect geslachtsdeel van krijgt. Want juist deze val dreef Nederland rechtstreeks in de armen van Wilders die daar heel erg veel blonder van werd. Met dank aan Wouter. Ook weer gedaan met de hulp van belastinggeld. Met dank.

Gelukkig gaat hij niet bovenmodaal verdienen. Het salaris is schamel te noemen, vergeleken bij directeuren van zorginstellingen. En gelukkig krijgt hij daar alles mee te maken. Hij wordt namelijk verantwoordelijk voor de adviespraktijk voor de publieke sector én de gezondheidszorg. Wat een troost, wat een fijne gedachte. Chapeau voor Bos. € 400,000 per jaar, daar kan je tenminste gewoon voor uitkomen.

Maar één dag in de week wordt hij onderbetaald. Dan is het papadag. Luiers verschonen, kinderen naar school brengen, verhaaltjes voorlezen en boodschappen doen. En dan zal hij het merken. De dure euro, de langzamerhand onbetaalbare producten, geld betalen om je geld te kunnen stallen bij een bank; hij komt het allemaal tegen. En zal hij dan weer op de barricades klimmen voor de PVDA of is KPMG over een aantal jaren ook een politieke speler? Wie zal het zeggen? Wouter!

Sint Joris en de Draak

Sint Joris, die was kloek van zeden,
Reed de draak kloekmoedig tegen
En hij ook kloekmoedig staak
Met zijn lanse in den draak.

Op dezelfde dag dat ik in de krant lees dat Verhagen van zichzelf vindt dat hij geen tunnelvisie heeft en dat Joris Voorhoeve de VVD verlaat lees ik ook dat het aantal mensen met dementie drastisch zal toenemen. Kan dit een simpel geval van toeval zijn of komt het nieuws op deze manier volledig tot zijn recht? Ik denk het laatste.

Joris staat niet bekend om zijn vasthoudende karakter, laten we nou wel wezen. De niet domme driepinter had al eerder toegegeven dat hij toch eigenlijk die enge, goedgekapte Pechtold interessanter vond dan hij dacht. Een VVD-er die lid is van D66. Ik moet toegeven: het is geen contradictoire oplossing. De twee stropdas-clubjes hebben wel degelijk overeenkomsten. Voorhoeve zou prima passen. En, Alexander wil ook niet met Geert. Of Alexander met Joris wil is mij trouwens niet bekend. Maar een extra sterke man zal door Pechtold niet snel worden afgewezen. Zeker iemand met een brede ervaring.

Zo weet Joris best veel over reiskosten. En hoe je een kabinetje moet laten vallen. Maar ook op defensie is onze driepinter absoluut niet onervaren. Hij kan zo instappen in de discussies over militairen naar Afganistan, Dutchbat ligt nog vers in zijn geheugen mag ik hopen.

Met zijn vertrek uit de VVD gaat sint Joris Voorhoeve hiermee de draak steken. Op de nek van Pechtold zal hij door Den Haag marcheren en zich erop laten voorstaan dat hij tenminste pogingen doet om Wilders onderuit te halen. Draak Wilders zal hiermee echter niet worden gestopt. Geert zal dit juist opvatten als een stapje hogerop in de martelaars-ladder. 'Zie je nou wel' wordt hét zinnetje van het laatste kwartaal van dit jaar. Wilders juicht het vertek van Voorhoeve daarom alleen maar toe. Joris echter blijft proberen en pakt zijn drakensteker en steekt van wal. Bij D66 dan wel.

Klein en groot die kwamen klagen
Bij den koning alle dagen,
Wien van hen allen tegaêr
Wilders stellen in 't gevaar.

De koning die sprak zonder spotten
"Wij zullen te zamen lotten:
Dat is mijne beste raad
Om te keeren meerder kwaad"

(vrij naar: Het Gedicht van Sint Joris en de draak)

Bleek om de neus

In een waas van verstandsverbijstering schrok hij achteruit. De stoel viel om, een glas ook. Water en hout. Het zou moeten drijven. Daar ging zijn steun, zijn toeverlaat. Die werd onverlaat. Wat een schok. Niet verwacht. Hij werd een beetje wit om zijn neus en snakte naar adem, dit kon toch niet waar zijn. De brief en dan de beschuldiging, de trap na. Hij werd bleek. Voelde zich niet goed worden. Hij werd Bleker.

Henk is nog nooit zo beledigd geweest. 'Ik wilde stoppen met de formatie?' Klinkt toch ongelofelijk, Ab? Het CDA is onbedoeld in een crisis. Bleker, Verhagen, Klink, Ferrier en Koppejan zijn de hoofdrolspelers in dit witte boorden-drama. Kostuumdrama zou ook nog kunnen. Maar toch klopt er iets niet in het hart van de partij. Inderdaad. Het klopt niet, dat hart. Het CDA is niet meer. Althans, zoals het jarenlang heeft bestaan. Men zal moeten beseffen dat het wezen van het CDA (welk dier is dat 'wezen' dan??) niet meer duidelijk te omschrijven is.

Had Maxime nu maar de oppositie-zijde gekozen. Pas op de plaats en wederopbouwen. Zorgen voor stabiliteit en vooral eenheid in je partij. De politiek anno 2010 is zo radicaal anders als, zeg tien jaar geleden. En zo hoort dat trouwens ook. Politiek die gedurende een aantal jaren hetzelfde blijft, deugt ook niet. Maar Verhagen koos de kant van de mogelijke roem. En probeerde daarmee Roemer buitenspel te zetten. Wie weet welke kant dat in de toekomst uitgaat. Emile scherpt zijn messen en ook Femke Fataal staat in de startblokken om de rechtse rakkers flink te scheren. We zullen het niet hebben over die perfect gekapte Alexander. Hij is al bezig met het schrijven van een ander regeerakkoord en onaneert in gedachten over het rechtse akkoordje heen.

Bleker wordt nog bleker. Want als dit rechtse kabinetje begint, eindigt de rust. Daarbij vergeleken is een brief van Klink een eitje. Hij zal terugverlangen naar de dissidentjes-incidentjes. Dat was pas een makkie.

Bleker heeft een nieuw glas water nodig. Hij gaat er bij zitten. Een trap na, dat is het. Klink had dit nooit mogen zeggen. Maar, Henk? Werd dat ook niet gezegd toen de brief van Klink ter tafel kwam? Het zweet breekt hem uit, hij zoekt naar frisse lucht. Weg uit deze slangenkuil, weg uit dit slecht excuus voor een christendemocratische partij.

Het CDA is niet meer. Wat het geweest is.

Jolie in nieuwe film

Terwijl bij ons in Nederland het water tot aan de lippen staat omdat de informatieronde een regelrechte ramp blijkt te zijn, maakt Angelina Jolie een nieuwe film. Een film over de verschrikkelijke ramp in Pakistan en wie speelt de hoofdrol? Juist, niemand minder dan mevrouw Pitt.

Getooid in een perfect uitgedacht kledingstuk, aangepast aan het land om geen talibanner boos te maken, laat zij zich filmen en fotograferen tussen de puinhopen en troost zij zichtbaar de pakistani die nog over zijn na de overstromingen. En wat een drama treft zij aan. De regisseur zal smullen. De ene scene nog erger dan de andere. Prachtig materiaal. Leuk uitgelicht ook, mooi strooilicht. En wat een dramatisch plot. Geen enkele scriptschrijver kan dit zo levensecht beschrijven. Als een echte actrice doet zij haar werk en ja, ze kan nu eenmaal goed acteren. Zal zij in haar jet, terug naar Brad, ook nog huilen? Of overlegt ze met haar manager welke scenes nog over moeten?

Onder het mom van aandacht vragen voor Pakistan is Angelina ingezet. Zij is immers ambassadrice van UNHCR. Leuke publiciteitsstunt van Angelina en een goede kans om een tranentrekkende film te maken. Reality-tv in de ware zin. Laten we maar hopen dat het echt een beetje aandacht trekt bij Brad en Angelina. Ze hebben hun tijd hard nodig bij het geld tellen en de kinderen tellen. En waarschijnlijk zijn de kinderen haar redding. Die zijn namelijk altijd eerlijk en zullen zeggen:'Dat waren geen echte tranen heh mama?' En zij zal haar tranen drogen en naar de telefoon lopen. 'Maak maar wat over naar Pakistan, er is genoeg.'

Angelina lacht. Er zit genoeg Pitt in.

Hoofdzaken van bijzaken scheiden

Als je iemands hoofd afhakt, is de ideologie dan verdwenen? Moeilijke vraag. Toen Fortuyn werd neergeschoten was er een groep mensen die vol overgave (Mat Herben, overgave?) het gedachtegoed van Pim probeerde vast te houden. Is dat gelukt? Geen idee. Wilders het hoofd afhakken lijkt mij, los van het onbeschaafde en walgelijke ervan, geen goede toekomstplanning.

Als ik, als eenling, een ideologie of politiek zou verkondigen waarbij het niet langer is toegestaan om bijvoorbeeld op vakantie te gaan, dan heeft het zin om mij onschadelijk te maken. Ik ben dan immers de enige. Bij Wilders ligt het toch enigszins anders. Hij heeft een aanhang waar een paard de hik van krijgt. Niet te geloven. Een paar jaar geleden voor zichzelf begonnen en zijn toko draait als een tierelier. Toch een knap staaltje ondernemerschap. Van der Most kan officieel jaloers zijn en misschien is ie dat ook. Maar dat laat onverlet dat Wilders niet alleen is. Zijn hoofd afhakken lijkt me dus niet zinvol.

Wat wel helpt is het aangaan van een debat. Dat is ook de bedoeling van een politieke partij: op een -min of meer- beschaafde manier praten over elkaars verschillen. Proberen om een compromis te bereiken. Aussi Feiz Muhammad doet dat anders, althans hij predikt, roept op tot actie. Wat hij vergeet is de bijzaken. De duizenden bijzaken die je niet kan scheiden van de hoofdzaak. Vele mensen hebben op Geert gestemd en zijn daarmee een niet weg te denken bijzaak. En Geert is de hoofdzaak voor hen. Hij is de denker. Hij is misschien ook wel de doener als de onderhandelingen tenminste doorgaan.

We moeten ook toegeven dat als Wilders weer een uitspraak doet over de Koran (verbieden, of alle haatzaaiende oproepen eruit scheuren) er geen enkele moslim bang is dat ze het boekje kwijtraken. Islam is inmiddels wereldwijd zo verspreid dat zo'n uitspraak je op zijn minst en eigenlijk ook op zijn meest doet gniffelen. Het zal geen impact hebben.

De bijzaken kan je niet scheiden van de hoofdzaak. Zij zijn onlosmakelijk met Wilders verbonden. Je krijgt hoofdpijn als je aan dit soort misselijkmakende bedreigingen denkt. Ik kan weinig over de Islam vertellen omdat ik er geen barst van geloof maar als dit erbij zou horen wil ik er zeker niets mee te maken hebben. Toch moet een ieder voor zichzelf weten wat hij of zij gelooft. Het is een open deur intrappen als ik zeg dat wij hier in de 'beschaafde' wereld vrijheid van godsdienst hebben. Toch is dat een groot goed. Laat ieder belijden wat hij wil. Maar blijf van het hoofd af.

Door de deur

De klap dreunt nog na. Elke vezel in het lichaam beweegt mee en als je goed kijkt, zindert de lucht van spanning en frustratie. De deur zit dicht. Ik 'klink' misschien symbolisch, de deurklink zit vast. Ab heeft gesproken en Maxime zwijgt in alle talen; dat zou hij niet moeten doen als demissionair minister van buitenlandse zaken maar nood breekt wet.

De houten deur van het CDA-hok kan gewoon niet beter uitdrukken hoe de werkelijke situatie is. Hij zit dicht. Het zit dicht. Het Christen democratisch appeltje wordt achter die deur geschild en geloof het of niet, dit kan het einde betekenen. Want datgene waar wij als electoren zo mordicus tegen waren wordt helaas pijnlijk bewezen toch te bestaan: achterkamertjespolitiek. Da's een open deur. Pim waarschuwde, Geert fantaseerde er wat over en iedereen schreeuwde dat dat nooit meer moest. Nooit weer, waar heb ik dat eerder gehoord?

De achterban laat van zich horen. In naam van Oranje, doe open die deur! En Maxime zet het appeltje op het hoofd van Ab en verzoekt de schutters aan te leggen, slim als hij is, die Verhagen. Schutters die overigens lang niets van zich hebben laten horen en nu ineens verzoeken om een congres. Heb je daar weleens van gehoord? Zelf verzoeken om een congresje van CDA-ers? Ik kan me een leukere zaterdag voorstellen. Zeker nu. Heden ten dage is de CDA een appel op het hoofd van de democratie die slechts nog dient doorboord te worden met een pijl, een dodelijke pijl.

Er kan nog wel iemand een appèl doen. De kiezer. Laat die de deur maar opendoen, zodat het lichaam kan worden weggedragen.....