donderdag 29 april 2010

Albert Verlintje?

Het is toch niet waar? Dit kan toch niet? Wie heeft dat op zijn geweten? Het verschrikkelijke nieuws bereikte me vandaag. Ik ben er confuus van. Erger dan dit kan het toch niet worden? En dan zo zonder waarschuwing...

Waar ik het over heb? Over dit: "Vanaf donderdag kan Albert Verlinde het trots melden: hij heeft een lintje van de koningin gekregen. Ze benoemde hem tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau."

Albert Verlinde een Lintje? Ik dacht dat ik alles al meegemaakt had, maar dit slaat werkelijk alles! Waarom krijgt Albert Verlinde een lintje? En, wat het ergste is? Hij is er nog trots op ook. Doet die man niet aan zelfonderzoek? Kijkt hij nou nooit in de spiegel? Heeft hij iets goeds gedaan voor Nederland? Sorry hoor, maar dat heb ik even gemist dan. Heeft hij iets voor zieke kinderen betekend? Bejaarden verzorgd? Een leven lang vrijwilligerswerk gedaan? 40 jaar rolstoelen geduwd ofzo?

Het enige dat ik bij Albert Verlinde kan bedenken is zijn gluiperige, goedkope vroeg-op-de-avond showtje 'RTL-boulevard', waarin hij alles waarvan hij denkt dat zijn kijkers het als interessant zouden kunnen ervaren, met een walgelijk, onintelligent en misselijkmakend sausje overgiet. De ellende die zijn items meemaken wordt op dusdanige manier gebracht dat je gaat denken dat Albert Verlinde het allemaal zelf verzonnen heeft; je ziet het aan zijn hoofd. Daarenboven is er dat lachje van hem waar honden van gaan huilen en katten snel voor wegrennen. En terecht!

En dat type heeft een lintje gekregen? Het spijt me maar ik zou in dit geval willen pleiten voor een teruggaaf-regeling. Jawel, een verzoek tot inleveren van het lintje. En ik zou bij Albert willen beginnen. En deze regeling vraagt om een speciale naam. De Verlinde-regeling. Dan weet iedereen ook gelijk waar we het over hebben. Zou dat kunnen Majesteit? Ja? Graag.

En de Koningin zal graag instemmen met dit verzoek. Want ik vermoed dat ze eigenlijk met tegenzin 'ja' heeft moeten zeggen op dit enigszins ridicule verzoek. Albert Verlinde ridder? De man die zoveel landgenoten met zijn smaad probeert kapot te krijgen? Daar is niets ridderlijks aan.

Misschien kunnen we ook gelijk een eind maken aan dat programma, RTL-Boulevard. Ik denk dat ik daar eens een verzoek toe ga indienen....

dinsdag 27 april 2010

Met recht de koffer in...

Voor de zoveelste keer is de rechterlijke macht in de fout gegaan. Een rechter van de rechtbank in Haarlem heeft maandagavond een dossier over een lopende strafzaak in de trein laten liggen. Het dossier zat samen met een beveiligde USB-stick in een koffer van de rechtbank. De rechter is de koffer vermoedelijk vergeten bij het uitstappen op het NS-station in Hillegom.

Ja ja. En dat moet ik geloven. Laat me niet lachen. Een koffer vergeten in een trein? Notabene met een belangrijk dossier en een beveiligde USB stick? Wat een slappe smoes. Waarschijnlijk heeft deze rechter een vrindje geholpen, misschien wel een advocaatje die niet genoeg zaken kon winnen. En wat een uitkomst is het dan als je met de trein reist; je hebt dan tenminste een (redelijk) plausibele smoes. "O, ik ben mijn koffer vergeten....tja 'k was met de trein heh...". Als er € 25.000 in die koffer had gezeten was de rechter hem nooit, maar dan ook nooit vergeten.

Het erge van dit verhaal is wel dat er een ander advocaatje vrijwel gelijk gaat eisen dat de misdadiger, een mensenhandelaar, zo snel als mogelijk is vrij wordt gelaten. Hebben we het dan goed voor elkaar in Nederland? Het is qua rechtssysteem toch al een corrupt wereldje, denk aan de zaak van de dubieuze relatie tussen de Haagse nachtclubportier en de vice-president van de Haagse rechtbank die Peter R. aan de kaak stelde. Nee, De Vries kwam niet met nieuwe feiten. Doofpotsysteem noemen wij dat! Dus dit kan er nog wel bij.

Toch is het tijd voor een beter beleid. Niet een rechtssysteem doorspekt met corruptie maar een eerlijk, open en vooral evenwichtig systeem. Geen drie jaar met vooraftrek voor een verkrachter. Dat woord 'vooraftrek' alleen al maakt bij een verkrachter namelijk genoeg los. Een lijfstraf, alhoewel dit ook aantrekkelijk kan klinken voor een sexueel delinquent, mag wat mij betreft best weer ter sprake komen. Waarom een kindermoordenaar niet gewoon zwaar lichamelijk straffen?

Terug naar nu. De rechter is misschien wel bedreigd geweest. 'Als je deze zaak niet gunstig beoordeeld komen we je thuis even onder handen nemen', of woorden van die zanger Brace-achtige strekking. Hij heeft gewoon zijn eigen hachje willen redden. Hij heeft vast gedacht:"Ik ben rechter, laat ik linker wezen!".

zondag 25 april 2010

Weer dat weer

Ik laat me elke keer weer verleiden: de weersverwachting. Altijd is er wel een of ander medium in de buurt waarop ik het meest besproken onderwerp kan volgen, uitdiepen of beschimpen. Eigenlijk beschimp ik dan niet de atmosferische gesteldheid an sich, als wel de manier waarop het gebracht wordt en niet te vergeten: de uitkomst, het resultaat.


Zo hoorde, las en zag ik gisteren dat het vandaag een mooie dag moest gaan worden. Veel zon, hoge temperaturen en weinig wind. Mijn gezin en ik voelen ons dan meteen meer aangetrokken tot elkaar en zeker tot 'het buiten bakken en eten'. Een bezigheid dewelke zich bijna uitsluitend in de warmere maanden laat doen. De barbecue of bakplaat wordt alvast opgezocht, benevens de onvermijdelijke houten spatels. Extra vlees wordt onttrokken uit de diepvrieskast en ligt bescheiden in een hoekje van de keuken, sedert de vroege morgen zijn of haar vrieswit kwijt te raken. Dit alles onder het lijdend toezien van ons immer hongerig huisdier die altijd vlees lust, of dat nu bevroren is of niet. Dat heeft onze, inmiddels onzijdige katachtige, in het verleden bewezen.


Net als men denkt de bakplaat op temperatuur te brengen, verschijnt een wolk aan het zwerk die met geen windvlaag weg te krijgen is. En een verder zicht op het grote hemelgewelf brengt ons het slechte nieuws dat de bewolking, die men voor eind van de middag voorspeld had, reeds nu bij ons is aangeland. Om niet meer te verdwijnen. Dit zal uiteindelijk leiden tot een mager neerslagje die slechts enkele minuten aanhoudt.


Ik werd enigszins boos. Dit was ons niet beloofd. Wij hadden dit niet gewild. Het was niet eerlijk. Maar bij wie kan je klagen? Zeus? Allah? Mohammed? Het KNMI? Neen, zij geven allen niet thuis. En terecht. Wat kan het KNMI hieraan doen?


Niets. En dat is gelijk het vreemde. Een groot deel van onze medelanders laat zijn dag-invulling mede bepalen door 'de berichten'. En vervolgens kan men geen aanspraak maken op deze 'glazen-bol-gluurders'. Als de voorspelling uitkomt zegt men wijselijk niets, als er niets van klopt, klopt er van de voorspellers ook niets. En geloof me: dat is echt zo, ik heb menig truttig verjaardagje opgeleukt zien worden door een verjaardagsbezoekende lotgenoot die verder niets te delen had dan zijn of haar eigen visie op meteorologie.


Waarom zijn wij zo gefascineerd door dit verschijnsel? We kunnen het niet beinvloeden, en dat is maar goed ook. Stel je toch eens voor dat dat wel kon. Een ding weet ik wel: als men niets te zeggen heeft, praat men over het weer. En dan krijgt het gesprek toch weer inhoud.


April kan doen wat hij wil, uiteindelijk hebben we toch nog buiten gegeten!

vrijdag 23 april 2010

K3 is al gedeeltelijk Nederlands!

Je moet toegeven: België is net Nederland. Een klein landje met een voortdurend instabiel politiek systeem. Nu is er alweer een regering ontslagen. Net als in Nederland. Wij worden ook gedemissionaliseerd. Leuk voor veel ministers; je kan immers weinig doen, dus mooi de tijd voor een vakantietje of eens op je gemak je werk doen in plaats van stressen in de ministeries.

In ons buurland gaan behoorlijk veel stemmen op om maar eens op te houden met het land. Tijd voor een herindeling. Het zat er toch altijd wel een beetje in: België gewoon bij Nederland voegen. Dat was twee eeuwen gelden ook zo en wij hebben dat nooit anders gewild. Zij wilden dat zo. Wel, wat heeft het gebracht? Ik wil niet zo snel 'zie je nou wel' zeggen maar de verleiding is groot. Ik doe het echter niet omdat het voor België goed is geweest een tijdje los te functioneren. Denk aan de Antwerpse haven en het Europees parlement, waardoor België toch internationaal op de kaart is gezet. Iedereen, behalve tijdelijk ene George W. Bush, wist waar België was.

Ik denk dat het tijd wordt voor een Nederlands gebaar. Ik stel me voor dat Koningin Beatrix het mag zeggen: "België, kom maar weer terug naar Nederland". Het zou prima zijn voor beide landen. We maken er dan één haven van, Rotterdam en Antwerpen, het Euro-parlement is opeens gevestigd in Nederland en: we hebben dan twee koningshuizen. Bovenal moeten we niet vergeten: K3 is al gedeeltijk Nederlands!

De enige kanttekening die ik heb is Kabouter Plop en Samson en Gertje. Laat die nou maar alsjeblieft Belgisch blijven...

woensdag 21 april 2010

Een stapel lijken

De eerste Srebrenica-getuige in de zaak tegen Karadzic is gehoord. De moslimman overleefde een massaexecutie door zich urenlang stil te houden onder een stapel lijken totdat de Bosnische Serven waren vertrokken. Wat moet dat een walgelijke tijd zijn geweest. Lijken stinken, hoe vreemd dat ook lijkt, aangezien de mens een leven lang zijn best doet om niet te stinken. En onder een stapel lijken heeft deze getuige van de verschrikkelijke genocide zich verstopt! Uit angst om gepakt te worden.


En dan de reactie van Karadzic richting de rechter op het relaas van deze getuige: "Als u dit om dramatische redenen wilt horen, is dat prima. Maar het mag niet ten koste gaan van mijn tijd voor het kruisverhoor.” De brutaliteit van de lafaard.


Karadzic ondervroeg de getuige onder meer over het Cutileiro-delingsplan, dat de uitbraak van de oorlog in Bosnië in 1992 had moeten voorkomen. De getuige wilde daar niets van horen. „U wilde ons uit heel Bosnië-Herzegovina verdrijven”, beet hij de ex-president van Republika Srpska toe.


Wat een ontluisterend verhaal. Helaas echt gebeurd. Over een aantal jaren zal ook deze verschrikking wat mij betreft jaarlijks internationaal herdacht worden. Maar eerst Mladic vangen en Karadzic berechten. Ik heb geen hoge pet op van rechters en advocaten. Maar de mensen van dit tribunaal hebben een streepje voor; zij doen, in tegenstelling tot de normale rechtszaken, wel iets goeds voor de mensheid.

Kleengedichtje

Voor deze ene keer een citaat, een gedicht van de meester zelf: Guido Gezelle.

" Zo spreke en
zo denke en
zo dichte en
zo doe 'k"



Dagblog

maandag 19 april 2010

Popie Silvio

We wisten wel dat het aan het rommelen is in de Katholieke kerk. Maar kennelijk is de Paus daar niet zo mee bezig. Hij vindt alles maar saai. In de krant stond afgelopen week namelijk dat de Paus in slaap is gevallen tijdens de mis die hij nota bene zelf leidde. Kennelijk is het niet zo spannend om leider van de Katholieken te zijn. Slaapverwekkend zelfs.

Lees:

"Paus valt in slaap tijdens mis op Malta

ROTTERDAM - Hij is zeker niet de eerste die in slaap valt in een kerk, maar hij is wel de laatste van wie je het zou verwachten. Niemand minder dan de paus is tijdens zijn eigen mis op het eiland Malta in slaap gesukkeld.

Guido Marini die naast de paus zat, merkte op dat de kerkleider in slaap was gesukkeld en tegen het protocol in gaf hij de paus een tik tegen de rug om hem weer te wekken. Daarna zette de paus de eredienst weer verder. Het zal het geschade imago van de katholieke kerk geen deugd doen."



Nieuwe paus
Is het misschien tijd voor een jongere paus? Of een wat actievere paus? Ik dacht aan Berlusconi. Hij spreekt de taal, heeft veel contacten, houdt wel van sex, allemaal eigenschappen die je in de Katholieke Kerk van deze tijd hard nodig hebt. Hij zal er wel een feestje van maken, compleet met publieke dames. Is weer eens wat anders in Vaticaanstad.

Als hij de kerk gaat leiden net als hij met het land van plan was, namelijk als een bedrijf, dan kan het nog leuk worden in de kerk. Ik stel me zo voor dat hij meteen gaat werken aan efficiëntie binnen de kerk. Daar heeft hij zijn handen al aan vol. Al die extra handelingen tijdens de mis worden dan gelijk afgeschaft. Wordt de mis nog korter.

En wat te denken van de tegenwerking van de vrijheid van meningsuiting en persvrijheid door zijn grote mediabelangen en in het algemeen belangenverstrengeling van zijn politieke en zakelijke belangen? Een prima kans voor Silvio. Hij zal het met een voor hem typerende glimlach aanvaarden. Niks witte rook. Sigaren en wijn, dames en feestjes om zijn aantreden te vieren. Urbi et Orbi zal opeens heel anders klinken.

En zijn onschendbaarheid? Die zal ten top stijgen. Dat is bij de paus een zekerheid. Ik hoop één ding: dat als Berlusconi paus wordt zelfs uit de hemel een 'nee' zal klinken.

Dagblog

zaterdag 17 april 2010

Schiphol op hol

Het is geen dag dat er niet gevlogen wordt. En nu is het zover. De economie staat er stil, mensen weten geen raad met hun tijd. Dit hebben ze nog nooit meegemaakt. Het geeft wel stof tot nadenken zo'n aswolk. Sinds een tijdje mag je binnen niet meer roken, en nu worden we gehinderd door as.

Een vulcaan rookt. De as geeft irritatie, en de gevolgen zijn wereldwijd merkbaar. Maar er is een groep die van de nood een deugd maakt. Engelsen. Een groep bouwers van de Noord-Zuidlijn die elke vrijdag naar hun huis in Groot-Brittannië vliegt, kan door de aswolk en het daardoor gesloten luchtruim dit weekeinde niet weg. Ze hebben daarom besloten zaterdag door te werken, maakte het projectbureau Noord-Zuidlijn vrijdag bekend.

En de autoverhuurbedrijven, de spoorwegen en de Hotelbranche draaien overuren. De buren van Schiphol zijn trouwens ook blij: zij hebben even rust. Ik heb gehoord dat zij gaan pleiten voor een vliegtuigloze zondag. Een keer in de maand een dag niet vliegen. En ik stel me zo voor dat half Nederland over ze heen valt. De toeleveringsbedrijven, de vliegmaatschappijen, de minister van ez, noem maar op. Maar ik ben er voor. Op de barricades. Leuk.

Toch zit er waarschijnlijk nu al ergens een groepje claimgeile advocaatjes bij elkaar zich in de handen te wrijven. Hoe, bij wie en met hoeveel kunnen we dit gaan claimen? IJsland zelf zal de claim afwijzen. Natuurgeweld. En dan, daarbij, ze zijn al zo goed als failliet. Maar daar zijn dan weer curatortjes voor. Een echte win-win noemen de advocaatjes dat.

John Cleese heeft zichzelf ook weer onsterfelijk gemaakt door een paar duizend euro uit te geven aan een taxi. Hij moest voor 1500 km 3800 euro betalen. Hij moest naar Belgie, zijn ex betalen.

De koningin heeft zich er al moedig bij neergelegd. Zij heeft een trein laten voorrijden. Het is wel voor onze Bea te hopen dat die IJslandse asdeeltjes de spoorbaan niet gladmaken....

donderdag 15 april 2010

Wat een ramp!

Het is niet voor te stellen: meer dan duizend doden bij de aardbeving in West-China. Achtduizend gewonden. Veel schade, daklozen. Walgelijk. Daags na deze ramp lees je in geen enkele krant over deze ramp. Niets. Alsof het niet gebeurd is. Wel dat een of ander omhooggevallen voetbalmiljonairtje genaamd Messi van plan is zijn hele leven bij zijn voetbalclub te blijven. Afgezien van de geloofwaardigheid daarvan is het flutnieuws. Beetje schot voor open doel zullen we maar zeggen. Daar kijkt niemand toch van op. Of wel?

Of het 'nieuws' dat Bridget Maasland liever dom genoemd wil worden dan kil. Kan geregeld worden. Dat dat al gebeurde is geen nieuws.


Zijn we aan de rampen gewend? Schuiven we de verschrikkingen liever aan de kant? Lezen we ook inderdaad liever over Bridget dan over onze lijdende medemens? (als je Bridget bent lijdt je ook trouwens)


Ik ben bang dat we op deze vragen ja antwoorden.
En dat is een ramp op zich.


Dagblog

woensdag 14 april 2010

Laat Maxima niet stikken...

In het landelijke regiokrantje 'De Telegraaf" las ik het volgende:

" Máxima krijgt naailes

AMSTERDAM - Prinses Máxima heeft
woensdagmiddag geleerd hoe een broek
gestikt moet worden.

Dit gebeurde tijdens een werkbezoek aan
de stichting Mode met een Missie in Amster-
dam. De stichting biedt werk in mode-
ateliers aan vrouwen met ernstige problemen
zoals verslaving of die bijvoorbeeld dakloos zijn.
De vrouwen werken aan het modelabel
Ami-e-toi, dat door de Nederlandse mode-
ontwerper Claes Iversen is opgezet. "


Afgezien van het feit dat het best een beetje laat is om op je 39ste levensjaar met inmiddels drie kinderen en een man met dure smaak nog naailes te nemen snap ik best dat Maxima door de Rvd vrijwillig gedwongen wordt om dit soort beleefdheidsbezoekjes te doen. En de schat doet het waarschijnlijk met volle overgave en ze zal een onuitwisbare indruk hebben achtergelaten op de vrouwen daar. Ongetwijfeld.


Je maakt mij alleen niet wijs dat ze, thuis in Wassenaar nog enige kennis van deze volwassenenmavo-achtige spoedcursus heeft weten op te slaan. Terug in de limo is zij allang vergeten hoe het stikken van een broek nu ook weer moest. Sterker nog: ik denk dat ze het bewust vergeet. Wat zal het haar ook aan haar billen oxideren! Thuis doet haar personeel het voor haar, en nog beter ook. En ze hoeft niet te vragen hoe het moet, alleen een simpel bevelletje middels een belletje doet wonderen.


Maar de wil is er! Ze wil naaien, ze wil stikken. Laat haar. Mag het alstublieft geen oefening zijn voor later: de broekriem aanhalen!

dinsdag 13 april 2010

Niet ophangen!!!

Gezien het feit dat de Katholieke kerk er op dit moment niet zo heel goed voorstaat, is het onderstaande te leuk om te laten liggen:

"Priester valt in slaap tijdens zelfmoordgesprek

AMSTERDAM - Een suïcidale man is woedend op een Zweedse priester omdat deze in slaap was gevallen tijdens een hulpgesprek.

De depressieve man uit Zweden was midden in de nacht naar de pastoor doorverwezen nadat hij had laten merken een einde aan zijn leven te willen maken.
"Ik vind het onacceptabel dat een priester in slaap valt als iemand dringend hulp nodig heeft. Ik voelde me erg slecht en wilde er een eind aan maken, maar ik had mezelf nog net op tijd bij elkaar geraapt en de telefoon ter hand genomen", vertelt de 44-jarige Zweed tegen de Barometern local.

Na een tijdje aan de telefoon te hebben gehangen, had de man het idee dat hij alleen tegen zichzelf aan het praten was. "Ik dacht nog dat hij misschien aantekeningen aan het maken was. Maar toen ik goed luisterde hoorde ik een zware ademhaling". Zelfs toen de man hem had wakker gemaakt, wist de priester het te presteren na vijf minuten weer in slaap te vallen.

De Zweed hing daarop op en belde het hulpnummer opnieuw, in de hoop een ander aan de lijn te krijgen. Na vele minuten in de wacht te hebben gestaan, gaf de man het maar op.

Monica Eckerdal Kjellström, coördinator van de hulpdiensten binnen de Zweedse kerk, zegt dat het wel vaker gebeurt dat geestelijken in slaap vallen. "Het is natuurlijk niet goed te praten, maar dit soort dingen gebeuren nu eenmaal", zegt ze tegen de krant. "

Waarschijnlijk had de man niets aan de priester verteld over wat hij aan had of iets anders erotisch....

maandag 12 april 2010

Frans Duijts


Iemand wees me op een realityshow van ene Frans Duijts. Een zanger in de traditie van Andre Hazes, Rachel hebbe zijn ziel. We kunnen dan gluren in het leven van een man die naast zijn zangcarriere ook werkzaam is in het sloopbedrijf van de familie.

Je krijgt er gewoon een beetje medelijden mee. Hij moet zo hard werken overdag en dan des avonds ook nog van die sinterklaas-berijmde liedjes 'zingen', hoe houdt ie het vol? En dan zijn naam: Frans Duijts. Hij kan zich nog niet eens verstaanbaar maken in zijn eigen taal, laat staan in het frans en duits...

Iedereen hoort dat de man zijn imitatie van Hazes niet te boven is gekomen. Het is en blijft een imitatie, laten we eerlijk zijn. Zelfs zijn uiterlijk (fors gebouwd) duidt op een zelfde soort man.
Toch heeft de man fans. Niet te geloven. Echt waar. Er zijn zelfs mensen die met hem op de foto willen. Ik moest ook even slikken toen ik het zag. Een nieuwe ster is geboren.
Ik ben eigenlijk een beetje bang dat Hazes zich omdraait in zijn graf. Waarom? Hazes was wel in voor een geintje. Maar dit is geen geintje meer. Getuige de website van Duijts is zijn nieuwe album binnen een maand goud geworden.
Maar het ergste is eigenlijk zijn realitysoap. En meer specifiek de naam ervan: leef je droom. Als ik dat bereikt heb (Mijn droom leven) dan hoeft het voor mij niet meer. Duijts leeft zijn droom. Sloper en zanger, oftewel sloper van gehoor. Mijn gehoor. Wat een nachtmerrie.

zaterdag 10 april 2010

Meneer de President rust zacht

De poolse president is dood. Weggevlogen in oud russisch vliegtuig. Ze stonden er al niet zo best voor, die Toepolevs. Maar nu is er weer een bezweken. Elke keer dat er eentje opstijgt kan je je afvragen: had dat nu wel gemogen?

Dit ongeluk heeft echter niet te maken met de kwaliteit van de kist. (Deze benaming is trouwens regelmatig dubbel van betekenis.)

De president was te laat en daarom werd de piloot geboden toch het vliegveld te gebruiken waarvan ervaren andere piloten verre waren gebleven.

Een eigenwijs man, zo stond hij bekend. Tot zijn dood eigenwijs. Eigenwijsheid die tot de dood leidt, zou je ook kunnen zeggen. Een drama. Wij treuren.

vrijdag 9 april 2010

Recht zo die snuift...

Vol verbazing las ik dit stuk:

"Rechtenstudent blijkt cokedealer

VOLENDAM - Een 20-jarige rechtenstudent met succesvolle ouders heeft volgens justitie veel Volendammers 2,5 jaar lang van cocaïne voorzien.
De Volendammer moest zich donderdagmiddag voor de Haarlemse rechtbank verantwoorden, meldt het Noordhollands Dagblad. "Als mensen twintig bier en twee gram coke op hebben dan zien ze het niet meer zo scherp. Dan halen ze alle dealers door elkaar", stelde hij om zich te verdedigen.
De verdachte beweerde met klem dat van die lange periode helemaal niks klopt. "Ik hang nu voor tien andere dealers in Volendam." Volgens de Volendammer heeft hij hooguit tien maanden cocaïne verkocht aan gebruikers.
Rechter Kronenberg snapte niks van dat verhaal. Hij vroeg zich hardop af hoe een zoon van succesvolle ouders met een goede baan, nota bene een rechtenstudent, zo stom kon zijn om te gaan dealen. De Volendammer moest het antwoord schuldig blijven. "



Hij geeft zelf toe dat mensen niet meer helder denken als ze coke gebruiken, de rotzooi die hij zelf, bij zijn volle verstand, verkocht. Diezelfde rotzooi die mensen, gezinnen kapotmaakt. Dat de rechtstaat in Nederland zo corrupt en verziekt is als in welke bananenrepubliek ook was mij terdege bekend maar dat een rechtenstudent zichzelf gaat verdedigen over zijn dealerschap....

Volendam brengt talent voort....

donderdag 8 april 2010

Doodzonde

Wie weleens op een begrafenis of crematie is geweest weet dat het eigenlijk een bijeenkomst is voor mensen die zichzelf erg zielig vinden. In veel gevallen zijn ze ook zielig, dat is waar, maar enkele onderdelen zijn toch te ridicuul voor zo'n samenzijn.

Heeft u er ooit van gehoord dat de overledene zelf zijn of haar muziek uitzocht? Denk daar eens goed over na. De dode kan niets meer horen en de achterblijvers moeten naar de wansmaak van het lijk luisteren. De Fransie Bauers en Marianne Webers vliegen om je oren en als je niet uitkijkt krijg je er nog een 'Waarheen, waarvoor' overheen ook. Helemaal niet te pruimen. En je kan geen kant op. Vluchten kan niet meer. Je moet die zotte bijeenkomst uitzitten want als je dat niet zou doen weet je niet zeker dat het lijk wel inderdaad begraven of opgestookt is geworden. En daar wil je bij zijn! Zeker als je postuum hebt kennisgemaakt met de wanklanken die de dode heeft achtergelaten.

Of wat te denken van de toespraak gericht aan de overledene.... "Jan, je was altijd een levendige man, veel energie, we hebben van je genoten." Ik denk dan vaak: had dat tegen Jan gezegd toen hij nog leefde. Dan had je er nog iets aan gehad. Of: " We zullen altijd van je blijven houden." Mooie tekst hoor, maar ze horen het niet meer, echt niet. Tegen wie hebben ze het dan? Tegen de overlevenden. Zichzelf uiten tegen de overlevenden. Op zich niets mis mee, maar praat dan rechtstreeks tegen die mensen. Ik wil dan vaak opstaan en zeggen: "Ik zit hier hoor..." maar die ene keer dat ik dat heb geprobeerd vielen er gelijk twee vrouwen flauw. Jammer. Het kan zoveel beter.

Ik stel voor om een begrafenis of crematie-bijeenkomst nieuwe stijl te lanceren. Zo eerlijk mogelijk praten en alleen muziek draaien van de overlevenden, ter plekke uitzoeken. Dat kan nog een feestje worden. Want dan kan je ook gewoon zeggen: en nu uit met die herrie. Maar dan gebeurt er eens wat. Dat geneuzel over Pa had liever Bach gewild, en: leggen we de bloemen op de kist of houden we ze vast? Dat kan dan over zijn. Leve het leven en leve de dood, nieuwe stijl!

Dagblog

Undercover buiten Nederland

Als ik een paard was....

Op school speelden we het spelletje wel vaker. Je inbeelden dat je iets of iemand was. Je kon je inbeelden dat je een koning was of een piloot of een brandweerman. Je speelde met vriendjes of vriendinnetjes wat die persoon dan zou doen. Ik speelde altijd dat ik dan vrij was. Daar konden ze niets mee. Ik moest en zou piloot spelen. Kinderen achter me in de stoeltjes van het vliegtuig, ik vliegtuiggeluiden maken en omroepen. Was leuk inderdaad. Je moest wel een goed inlevingsvermogen hebben. Een woord waar ik toen nog nooit van had gehoord. Je kroop als het ware in de huid van een piloot en deed wat je dacht dat hij zou doen. (Een piloot was in mijn kinderogen altijd een man, sorry dames....) En er dan achterkomen dat het toch niet zo leuk was of wat de nadelen ervan waren.

Dit spelletje wordt nog steeds gespeeld. Maar dan in het echt. Natuurlijk door onze eigen geheim agent 007-Alberto Stegeman maar ook door Wakker Dier! Zo was in de landelijke snuffelkrant 'De Telegraaf' te lezen:

" Wakker Dier maant snackfabrikanten

AMSTERDAM - Dierenwelzijnsorganisatie Wakker Dier wil dat Nederlandse snackfabrikanten geen paardenvlees uit Latijns-Amerika (meer) gebruiken. De organisatie liet dat donderdag weten, omdat uit undercoveronderzoek in Brazilië en Mexico zou blijken dat veel paardenvlees, dat verwerkt wordt in bijvoorbeeld frikadellen, hamburgers en kroketten, afkomstig is van ondervoede en mishandelde paarden uit Latijns Amerika. "

En dan gaat het mij nog niet direct over de uitkomst van dat onderzoek. Die is best een beetje schokkend te noemen. Nee, dat woord undercoveronderzoek. Het brengt mij beelden van fanatieke Wakker Dier aanhangers die vele uren in een vliegtuig hebben gezeten. Eenmaal op plaats delict hun laatste beetje menselijke waardigheid overboord zetten en zichzelf in een paardenkostuum hijsen, je weet wel, de een is de kop, de ander de kont, en in detective-houding de paardenslachters gaan betrappen. Zouden ze dan ook met een walkie-talkie de baas waarschuwen vanuit dat paardenpak? "Breakie-breakie, hier paard 1, baas wat we hier zien...."

En dat de baas dan naar de desbetreffende Braziliaan gaat en hem met de beelden en bevindingen confronteert? Waarschijnlijk wel. En waarschijnlijk zal de Braziliaan hen hard uitlachen, zo hard dat wij het in Nederland kunnen horen. Want de prijs die hij voor het paardenvlees krijgt is zo uitstekend, daar lach je iedereen mee uit.

Gaat mij de smaak van een frikadel tegenvallen nu ik dit weet? Neen, eet smakelijk!

Dagblog





woensdag 7 april 2010

Whitney wie?

Gelukkig heeft nooit iemand geprobeerd om Whitney Houston na te doen. Kan niet. Mag niet. Whitney is heilig en blijft heilig. En dan heb ik het niet over haar hiep-hiep-hoera-levensstijl. Lekker de aderen volspuiten, de lever aanvallen met ongetwijfeld prettige schnaps-avondjes en het wilde leven leiden van een superster. Nee, ik heb het over haar stem. Warm, gevoelig, maar ook hard en hoog. Emotie dus. Lekker swingende topnummers tegenover gevoelig liefdes-geneuzel. Niet hoogdravend, laten we eerlijk wezen, maar wel mooi, zieltogend en rakend.

Zo ook het ietwat zoete, edoch briljante "I will always love you". Een nummer dat regelrecht uit een film over een lijfwacht zou kunnen komen. En wie schetst mijn verbazing?

Ik las net in het landelijke sufferdje 'De Telegraaf ' dat er een taiwanese man(?) is die het beter zou kunnen dan de 'Voice'....

"Taiwanees blaast Whitney Houston weg

van onze redactie


De Taiwanese man, genaamd Lin Yu Chun, zong tijdens een talentenjacht op televisie het legendarische nummer I will always love you. Hij deed dit in de originele toonsoort en zong het nummer nog zuiver ook. Whitney's stem is sterk achteruit gegaan na jarenlang aan drugs verslaafd te zijn geweest. In Australië zijn fans tijdens haar concerten zelfs boos weggegaan omdat ze Whitney teleurstellend vonden. "

Nu maar hopen dat Whitney dit niet hoort. Want, het moet gezegd, het is een enigszins knappe prestatie. Whitney Houston imiteren. En technisch gesproken is het niet rot. Maar alsjeblieft zeg, hou op met aperte nonsens verkopen: Whitney wegblazen doet hij absoluut niet. Het klinkt als de zoveelste taiwanese voetbalrobot die een doelpunt scoort. Een huishoudrobot met een gefaked orgasme. Een zanger die een andere zanger nadoet. Dat is al vele malen niet succesvol gebleken. Wel in geld, niet in waarde.

Ik besluit met een wijsheid van een echte musicus: "it's been done" (Van Morrison over de hedendaagse muziek)

Dagblog