donderdag 29 juli 2010

Een wollig verhaal...

Breekijzer is terug! Na jaren van leuren bij verschillende tv-zenders heeft hij het nu voor elkaar. Alleen niet zoals hij zelf zou willen. Maar hij heeft zijn favoriete ding weer terug: aandacht. Pieter Storms stormt de rechtzaal binnen om zijn vrouw, of zullen we zeggen 'geldfonteintje' Nina bij te staan in haar strijd om gerechtigheid. Pieters halsband mag een beetje losser en hij blaft erop los. En niet tegen een even grote hond, neen, het mag een klein keffertje zijn. Dat kan je altijd winnen.

Nina was niet tevreden met het boek van Eric Smit over haar leven en, omdat zij het niet met een journalist eens is ben ik geneigd die journalist te geloven. "Hij maakt me kapot", had Nina uitgeroepen voor de facetgeslepen en met diamanten ingelegde spiegel in badkamer nummer drie. Alsof zij nog nooit iemand kapot had gemaakt. Duidt mij dit niet euvel, mevrouw Storms is ook niet wars van een zwendeltje.

Niet te geloven dat die Pieter daar zomaar ingetuint is. Eigenlijk wel, want de man kwam nergens meer aan de bak en hij moet iets gedacht hebben als 'je kan altijd nog met Nina Brink proberen aan te pappen'. Niet wetend dat hij daardoor met terugwerkende kracht al zijn geloofwaardigheid als redder in nood voor de gewone man teniet zou doen. Want wat was dat een leuk programma. Als Fred uit Almere-Haven zich opgelicht voelde door een verzekeringsmoloch, kwam Storms met zijn breekijzer en liep gebouwen in en riskeerde celstraf en kreeg die ook weleens voor zijn charmante brutaliteiten. Nooit heb ik zo van een tv-programma genoten.

Misschien heeft hij ooit overwogen om het gebouw van WorldOnline binnen te lopen en te vragen naar de baas. En hij heeft haar gevonden! Nina zat klaar om hem te ontvangen en samen gaan ze nu de strijd aan tegen de vermeende leugenaar Smit. Dat ze daar lage maniertjes voor gebruiken als beslag had ik nooit van Pieter verwacht. Van Nina wel, die gaat over lijken. Pieter is betoverd door geld want dat heeft ze genoeg. Onrechtmatig verkregen maar toch, genoeg.

Pieter ligt 's avonds te snikken in zijn fluwelen kussen. Dat het zo met hem moet aflopen. Droevig. Bedroefd en teleurgesteld kruipt hij onder de wol, samen met Nina. En hij heeft voorkennis hoe deze zaak gaat aflopen....

maandag 26 juli 2010

Laat je niet kisten!

Je kan op verschillende manieren dood. Als je het leven zat zou zijn en je hebt niets meer om voor te leven, zijn er verschillende mogelijkheden. Ook is er een aantal manieren om anderen van het leven te beroven.

Ga naar een liefdesparade in Duitsland, en feest jezelf vervolgens door een tunnel. Of eet jezelf dood door gewoon zoveel als mogelijk te eten, zelfs in het ziekenhuis. Dit laatste is ook niet verzonnen. Wat je nog meer kan doen is ontslag nemen bij je baas. Als Hayward van BP dit doet krijgt hij zoveel geld mee dat het me logisch lijkt dat er een horde woedende olie-opruimers eens flink met hem gaat afrekenen. Veertien miljoen euro is namelijk geen kattenplas, gezien de verschrikkelijke olieramp in de VS en zoveel geld meekrijgen ondanks de puinhoop die je dan achterlaat is vragen om moeilijkheden. Wat hij dan moet doen? Rennen, zo hard als hij kan. Waarheen? Timboektoe!

Maar de ergste manier om aan je einde te komen las ik vandaag in het schreeuwerige krantje 'De Telegraaf ', die ondanks de grote koeieletters en de onbenullige nieuwtjes ('Nederlander tankt vaak verkeerd ', of ’Baas moet trucker helpen gezonder te leven’ - geen nieuws...) toch zo nu en dan feiten brengt die mij van mijn stoel doen schrikken.

Er is namelijk een stel geweest dat hun kind heeft laten stikken, en niet zomaar, het huilde teveel. Ze hadden hun veertien maanden oude kindje in een dichtgespijkerde houten kist gestopt, omdat het meisje niet ophield met huilen. De kleine is gestikt.

En wat blijkt: ze hadden speciaal voor hun dochter een kistje op wieltjes ontworpen. Het meisje had wel vaker in de kist gezeten, maar in de nacht van 18 op 19 december ging het mis. Het kind zat te lang opgesloten en stierf uiteindelijk een verstikkingsdood. Hoe ver gaat het in deze wereld? Veel, heel veel mensen zitten tevergeefs te wachten op een kind en moeten verdrietig constateren dat ze nooit een kind zullen krijgen en deze ouders stoppen hun kindje in een kistje. Alsof het zou moest zijn. Het moest sterven en lag alvast in een kist. Een doodskist is een beter woord helaas.

Kinderen huilen weleens. Soms erg veel. En meestal weet je niet waarom ze huilen en wordt je ongerust. Zou hij pijn in zijn buikje hebben, honger, dorst, gepoept hebben, aandacht, zeg het maar; een kind van veertien maanden kan het nog niet vertellen. Als ouder ga je dan op zoek naar de oorzaak door uit te sluiten wat het kan zijn. Je biedt een flesje aan, een papje, verschoont de luier enz.. Deze (on)mensen stoppen een kind in een kist. Wat een slecht excuus voor een mens ben je dan.

Laat dit een voorbeeld zijn hoe het niet moet. Of zullen we ze zelf alvast in een kist stoppen?

donderdag 22 juli 2010

Laat Lubbers eindelijk zijn karwei afmaken!

Ze hebben er weer eentje uit de la getrokken. Een ouwe rot. Volgens mij is hij wel wat ouder maar niet rot trouwens, Ruud Lubbers. Een CDA-coryfee die toch niets te doen had, dat is met al die informateurs.

Het is niet de eerste keer dat hij deze rol zal vervullen. De vorige keer heeft hij een snelle informatie gedaan met als resultaat dat binnen een week Lubbers zijn werk kon afronden en op 7 juli 2006 het derde kabinet Balkenende begon. En we weten allemaal dat dat geen lang leven beschoren was. Ene mevrouw Verdonk stak daar een stokje voor. Met haar is al korte metten gemaakt op 9 juni van dit jaar, zij gaat nu hopelijk een hobby oppakken, punniken of origami of zoiets. We houden u op de hoogte, of liever gezegd Rita. Zij is zo mediageil dat we straks in een mislukt programma als Koffietijd of RTL-Boulevard niet meer aan haar recht-door-zee gewouwel kunnen ontsnappen. Ik voorspel een van de lach hinnikende Verlinde of een kotsende Quinty -wie bedenkt zo'n naam- Trustfull. Hoogstaande televisie dus. Ik ga de chips en de cola vast klaarzetten.

'Laat Lubbers zijn karwei afmaken', scandeerde de promotie-afdeling van het CDA in de jaren tachtig. En, misschien dat het nu tijd is om dat te doen. Toen het CDA indertijd met die kreet de verkiezingen glorieus won, ging dat grotendeels ten koste van coalitiepartner VVD, hetgeen de verhoudingen niet ten goede kwam. Wat zou dat fijn zijn, dagdroomde Jan-Peter, toen hij hoorde dat Ruud zou komen informeren. Eindelijk weer eens ouderwets afrekenen met de VVD. Mark bakt er toch niets van. Een prima kans. Het draait eigenlijk gewoon weer om stemmen.

Ik verheug me zeer op het gesnuffel van Lubbers. In veel gevallen zal het bij de partijen overkomen als 'ongewenste intimiteiten', iets waar Ruud al eerder last van heeft gehad. En hij zal het moeilijk krijgen als de PVV weer aan bod zal moeten komen. Lubbers is namelijk voor Nederland een groot voostander van een ruimhartig asielbeleid. En zijn ervaring bij de UNHCR zal misschien bij Geert de stekels overeind zetten.

Dat wordt dus echt een toptijd! Lekker rollebollen en als het kan de camera er maar zoveel mogelijk tussen. Want dat is iets wat me opvalt; in dit land waar op elke vierkante centimeter een webcam staat, is er van de informatiegesprekken helemaal niets te zien. Lijkt mij juist leuk. Dat je een smsje kan sturen als je iemand wil wegstemmen! En dan de formatie in een grote televisiestudio van John de Endemol. De winnaar krijgt het pluche.

Laat Ruud zijn karwei afmaken. Beter kan je het niet zeggen. Afmaken die hap. En als Lubbers bij Trix is geweest mag hij van mij roepen: 'Tuut tuut tuut, de groeten van Ruud!'


maandag 19 juli 2010

Desi December

Las net dat Bouterse president is geworden in Suriname. Heel leuk nieuws is dat. Een misdadiger die daar aan de macht is gekomen. Dat kennen we hier in Nederland al jaren. Bouterse is hier in Nederland niet welkom, behalve als hij zijn straf komt uitzitten. Hij vertoont zich niet in het buitenland vanwege een Internationaal opsporingsbevel van Europol, dus veel last zullen we niet van hem hebben.

Maar het lijkt me toch leuk: Desi komt bijkletsen met Trix en daarna wordt hij in de boeien geslagen. Is er voor Bea ook weer wat spannends nu het gedoe met Maxima's Pa tot rust is gekomen. Leuk. Paleiswachten die echt iets te doen zullen hebben. Ze kunnen er nog jaren over napraten. Maar Desi is niet gek. Die laat zich niet insluiten.

De meeste mensen zal het aan hun billen oxideren dat dit heeft plaatsgevonden. Als men maar op vakantie kan. Meer dan een miljoen mensen gaat sleurhutten, tent-overleven of zweten op andermans zweet in een ranzig bed en breakfastje of tweederangshotel. Maakt niet uit, als je maar op vakantie kan. De wereld kan afbranden, als je maar....

Onze Girt, voor insiders Geert, heeft ook weer eens wat van zich laten horen. Wisten wij veel dat hij er nog was. Hij is even in beeld geweest tijdens en na de verkiezingen en toen ie boos was omdat ie niet mee mocht doen zagen we hem ook nog. Maar dan dit. Moslims oproepen om te stoppen moslim te zijn. Dat is net zoiets als hopen dat katholieke priesters en pastoors nooit meer zullen frunniken aan koorknaapjes en misdienaars. Te veel gevraagd dus en onmogelijk.

Volgens zijn eigen geschreven artikel dat in het luxe blaadje NRC stond, had hij geen haat voor moslims. Maar ze moeten wel weg. Even Bouterse bellen. Die weet daar wel raad mee. Naast zijn drugshandel, waarvoor hij veroordeeld is, is hij ook nog hoofdverdachte voor de Decembermoorden. De geknipte persoon dus voor Suriname. Of niet?

Fijn om te weten dat er weer een land op de wereld is dat door een crimineel geleid gaat worden. Er zijn er genoeg. En nu Nederland. Ik zal niet zeggen dat Rutte een crimineel is. Sterker nog: ik kan helemaal niks over hem zeggen. Hij doet niks, hij kan niks en er gebeurt niks. In Suriname wordt er tenminste nog iemand gekozen en ge-inaugureerd. Hier in de lage landen is radiostilte. Pijnlijke stilte. Alsof er een dominee voorbijkomt.

Bouterse is baas. En Suriname is ten dode opgeschreven. Jammer. Het is zo'n mooi land. Dat wordt toch weer sleurhutten!

vrijdag 16 juli 2010

Prettige Paul

Niet verzonnen: Pastoor Paul Vlaar uit Obdam is geschorst vanwege een oranje-mis. De jonge pastoor vierde de heilige eucharistie in een oranje kazuifel. Ook met teksten deed Vlaar geen ‘recht aan de heiligheid van de communie’. Bisschop Punt zette een voorlopige punt achter de functie van Oranje Paul.

Ik heb de beelden gezien van deze prettige Paul en ik moet zeggen: ik heb nog nooit zo'n vrolijke kerkdienst gezien. Ik vindt het oprecht jammer dat ik niet katholiek ben en daar bij ben geweest. Geweldig, een oranjedienst, compleet met vlaggetjes in de kerk en oranje-tompoucen na afloop. Ik kan me geen leukere dienst voorstellen. Die prettige Paul is een voorbeeld voor veel van die in slaap-gesukkelde pastoortjes die met heel veel moeite hun heilige huisjes in stand proberen te houden.

En het mooiste is: de kerk zat stampvol! Velen hadden iets oranjes aan en de sfeer zat er goed in. Dat de gebeden maar ten dele verhoord zijn is trouwens een ander verhaal maar de poging was goed. Heel kerkelijk nederland loopt leeg, niemand is meer te motiveren voor een wekelijks preekje en prettige Paul krijgt het wel voor elkaar. Chapeau, zou ik zeggen!

Maar wat doet de kerk? Men excommuniceert de goede man... De hele katholieke kerk wordt wereldwijd geplaagd door de berichten over kroelende kapelaantjes en betastende bisschoppen, Paul doet iets positiefs en wordt eruit gegooid. Vreemd. Alsof de katholieke kerk dat kan gebruiken. Geef die man een lintje in plaats van een schorsing.

De protestanten zouden zo'n man goed kunnen gebruiken. Hun kerken lopen ook al jaren leeg en zij zoeken zich rot naar een manier om mensen weer in de kerk te krijgen. Misschien een optie, zo'n oranje dominee? Lijkt me leuk. Geen donderpreek over hel en verdoemenis maar een dominee met een oranje-cape die een balletje trapt naar de ouderlingen. Kan het daar ook weer eens leuk worden. Al die verzuurde gezichten en van zonden doortrokken zwarte pakken de kerk uit en plaats voor een nieuw geluid!

Soms begrijp ik het allemaal niet meer. Wat is erop tegen om een oranjedienst te houden? Wat doet die man fout? Waarom moet zo'n man direct verdwijnen en worden sexueel gefrustreerde en overduidelijke misdienaarmisbruikers veel te lang gedoogd? De wereld is gek geworden. Doorgedraaid. De weg kwijt, en sterker: van God los.

dinsdag 13 juli 2010

Al-Glossy

Ik heb hem natuurlijk gelijk besteld. Toen ik het hoorde rende ik gelijk naar de winkel maar daar was hij nog niet. De verkoopster keek me wel een beetje verbaasd aan. Geschrokken ook. Of ik het nog eens kon herhalen. "Gewoon, de glossy van Al-Qaeda", zei ik met een opgeheven toon als bestond het blad al decennia. Dit was namelijk mijn kans om een terrorist te worden. Enigszins zenuwachtig vroeg ze naar de titel. "Inspire", zei ik vol trots en liep teleurgesteld de kiosk uit.

Ik ben tot nu toe altijd nog tegen geweld geweest maar deze kans is te mooi om te laten liggen. Een tijdschrift van terreurnetwerk al-Qaeda. Een eigen Engelstalig onlinetijdschrift dat er „jammer genoeg heel goed” uitziet. Dat zei de Amerikaanse Republikein Pete Hoekstra van de commissie voor de inlichtingendiensten van het Huis van Afgevaardigden tenminste, maandag in een bericht op zijn website.

Ik heb altijd al willen weten hoe je een bom maakte die duizenden doden veroorzaakt. En dan in je moeders keuken! Zo interessant. En als er dan een tijdschrift is waar alles in staat...sterke jongen die mij tegenhoudt. En ook zo leuk: wat kan je verwachten bij de Jihad? Ik popel om de verhalen te lezen. Lekker lezen over hoe leuk het is om iemand dood te schieten die geen moslim is. De blijdschap daarvan. Ik zal me kunnen verkneukelen op een bankje in het park of lekker op de bank met een glaasje wijn, lerend en genietend van de bijdragen van jihadisten. Of mag je geen wijn drinken? Wel, dat kunnen we dan lezen! Wat dacht je van de rubriek: hoe pimp ik mijn kameel? Met bijdragen van eigen Al-Qaeda-stylisten. Toppie!

Hopelijk staat er een vaste column in van Osama. met zo'n fotoserie van een hemelskijkende Bin erboven. Met tekstjes over zijn belevenissen in de grot. Over dat hij de amerikanen regelmatig hard uitlacht omdat ze hem niet kunnen vinden. Lijkt me geweldig. En misschien schrijft hij over zijn zoektocht naar vrede. Want als er eentje vredelievend is... Of een column over elf september 2001. Dat het zo'n succes was en dat er zoveel onschuldige gezinnen verwoest zijn omdat hun vader, moeder, zoon of dochter in de torens zijn gebleven. Als ratten in de val.

Uiteraard komt er een stukje in van een Imam. Over de belofte van zeventig maagden als zelfmoordterrorist. En natuurlijk elke maand 'de terrorist van de maand', compleet met een jaarlijkse verkiezing en prijsuitreiking: trainingskamp!

Om kort te gaan: een prima bijdrage aan het toch al belachelijk grote aantal tijdschriften die ook nergens over gaan. Want: wie gaat dat kopen?

zaterdag 10 juli 2010

Voorspelling

Na een niet falende octopus en een duif van Marijke Helwegen kan ik natuurlijk niet meer zwijgen. Ik heb het lang voor me gehouden omdat ik me ervoor schaamde. Maar nu is het hek van de dam. De kogel is door de moskee. Elke huisdierbezitter roept iets terwijl die van mij altijd al de waarheid sprak.

Mijn favoriete Amoebe heeft namelijk een voorspelling gedaan over het WK!! Als zijn tentakels aan de linkerkant van zijn lichaampje uitsteken gaat Nederland winnen en als ze aan de rechterkant zonder slijm uitsteken gaat Spanje winnen. En ze steken uit de linkerkant! Dat betekent winst! Nederland wordt wereldkampioen volgens mijn Amoebe! Deze wortelpotige heeft al vaker voorspellingen gedaan en ze zijn allemaal uitgekomen.

Als ik wil weten wat voor weer het gaat worden raadpleeg ik hem altijd. Als zijn endoplasma niet troebel en korrelig is terwijl het ectoplasma meestal helder is dan krijgen we warm weer. En inderdaad. Wat heet.

Wat is het een zegen om zo'n vriend te hebben. Ik ga nu aan hem vragen of hij weet wanneer de olieramp in Amerika opgelost wordt. Ben benieuwd...

donderdag 8 juli 2010

Winst- en verliesrekening

De grote winnaar van het WK 2010 is natuurlijk FIFA. Zij domineert de wereld en het gastland Zuid-Afrika. Met haar extreme eisen is haast niet te werken en zo komt het dat vele Zuid-Afrikaanse bedrijfjes alsnog niet aan de bak kunnen komen, ondanks het WK en dankzij FIFA.

De verliezer van het WK staat dus al vast: Zuid-Afrika!

dinsdag 6 juli 2010

Opa Youp, toe zing niet meer...

Gisteravond. De sfeer zat er goed in. Iedereen in mijn omgeving had goede moed dat het nederlands elftal de strijd met Uruguay zou gaan winnen. Zelfs ik had er vertrouwen in. En toen de visite weg was en de glazen werden opgeruimd schakelden we nog even de kijkbuis aan en werd duidelijk dat een stelletje wijze mannen commentaar ging geven op de komende wedstrijd. Dit alles onder de bezielende leiding van de nimmer uit de zon zittende en altijd vrolijke Jack van Gelder.

Interessante gasten, denk je als je ze ziet zitten. En, tot mijn verbazing was daar onze humormiljonair Youp alweer aangeschoven. Gezien zijn uitspraken over voetbal zou je beter 'aangeschoten' kunnen zeggen. De vergrootvaderde clown deed goed zijn best om te verhullen dat hij er totaal geen zin in had om bij Jack te zitten. Maar wat erger is: datgene waar hij ons al die jaren voor had gewaarschuwd in zijn shows is bij hem zelf bewaarheid. Al dat spotten met het gevestigde en rijke van onze samenleving heeft hij overboord gezet. Al brallend en schor als een kikker zingend was duidelijk dat ene irritante kledingstuk te zien. Dat stofje waar hij jarenlang zelf een hekel aan moet hebben gehad. Een sjaaltje om zijn nek, en dan niet naar beneden hangend, nee als een hondedrol gedrapeerd om zijn keel. Het was gewoon genant. Ik had last van plaatsvervangende schaamte.

Ik zie die oversized zakdoeken altijd op de golfclub en tijdens Rotary-vergaderingen en denk dan dat die types die ze dragen er zelf ook wel moeite mee zullen hebben als ze 's ochtends in de spiegel kijken. Wat een wansmaak! En Van 't Hek zit daar zonder enige vorm van gene met zo'n doekje om. Hoe kan het leven gaan? Waar is het misgegaan? Hij heeft pas nog toegegeven dat het hem al jaren financieel best voor de wind gaat. En getuige zijn huisje in Amsterdam geloof ik dat nog ook. Maar om nu zo af te gaan voor bijna 1.4 miljoen voetbalminnende medelanders? Ik denk toch dat hij zijn klasse kwijt is. Hoewel, de rijke klasse heeft er iemand bij. Yoepie, zullen ze zeggen, terwijl ze spontaan een Hole-in-one scoren.

Tot mijn spijt vroeg Jack in de uitzending nog aan Youp en Guus Meeuwis om een nummertje te maken. En dat hebben ze gedaan. Over belegen gesproken. Nog nooit heb ik me zo geschaamd. Youp zat er bij als een bejaarde inbreker met heimwee die, omdat de dag in het bejaardenhuis anders te lang zou duren, een mislukt fluitconcert gaf aan de jonge verzorgsters. Een kikker heeft meer sjans, dacht ik nog.

En Jack was enthousiast.

maandag 5 juli 2010

Informeren

Men blijft bezig. Informateurs volgen elkaar in rap tempo op en voordat wij er erg in hebben zijn we bijna een maand verder. En het enige dat we nu weten is dat een paarsplus kabinet het meest recht doet aan de uitslag van de verkiezingen. Daar hebben ze een maand de tijd voor genomen. Lang. En intussen gaat Nederland verder de vernieling in.

Behalve de horeca, die welvaart beleeft bij zonnige dagen en WK-gekte. Nederland zucht onder de hitte en gaat lekker borrelen bij de horeca. En terecht. Ze hebben een slechte tijd gehad met een pestende regering die op een mafia-achtige manier vasthield aan het rookverbod. Dat is toch ook van de gekke? Eeuwenlang zaten mensen lekker gezellig te drinken en te roken in de kroeg. Babbelen en roken met een biertje. De basis van naar de kroeg gaan. Daar zijn prima relaties ontstaan, plannen gesmeed, gezellige avondjes geweest, kinderen bedacht en, helaas ook, veel mensen dronken geworden en gebleven. Alcoholverbod zit er dus aan te komen, let maar op. En als je in de kroeg geen alcohol en tabak meer mag nuttigen, waar dan nog wel? Thuis? Dat verbod gaat ook nog komen.

Terug naar de informatie. Bea wordt al moe als er weer zo'n Mercedes het plein voor het paleis opdraait. En als er dan weer nieuwe mannen met een adviesje komen weet ze al wat ze gaan zeggen. Bea wist het allang. Zij gaat al wat langer mee. Misschien al te lang. Ze weet dat de kiezer gehoord moet worden. En die heeft op 9 juni duidelijk onduidelijkheid gegeven. Daar moet je het mee doen. Trix had het op 10 juni al gezegd tegen JP. Paarsplussen die hap. Maar niemand luisterde.

Het wordt tijd dat er eens wat gebeurde in Den Haag. Marc, kom in actie! Schud de partijen wakker en zet ze aan het werk. Niet meer: ik wil niet met jou, maar ik moet met jou. Neem een voorbeeld aan het nederlands elftal. Daar is actie. Zij winnen alles tot nu toe en niet alleen wedstrijden. Ze hebben zich al aardig wat miljoentjes eigengemaakt, ontvangen van de Fifa. Je hoort ze niet klagen. Nu Uruguay nog inmaken en hop: kassa. Over scoren gesproken....

Actie, Marc! Laat de leeuw niet in zijn hempie staan. Hou op met informeren, ga formeren!

zondag 4 juli 2010

Niet uitslapen

Vandaag Tour de Dimanche! Het is zover. De SGP heeft het nakijken. Zij wilde dit tegenhouden. Prima. Hun goed recht. Maar ze fietsen naar de kerk! Ze doen indirect mee aan de tour alleen ze weten het nog niet. Ik ben ervan overtuigd dat diegene die de christenen heeft bedacht dezelfde is die de Tour de France-rijders heeft bedacht.

Ik vraag me af wie Hij liever heeft....

zaterdag 3 juli 2010

La Tour...

Het is een hele tour. Maar morgen komt de Tour De France vlak langs het redactiekantoor fietsen. De Tour in Nederland, ik vindt het nogal wat. Dat gaat maar door in ons landje. Allemaal cultuurvreemde elementen. Straks krijgen we nog stierenvechten in de Kuip!

De redactie kijkt uit naar de Tour. We prikken een vorkje mee met de sponsors en genieten enkele seconden van het voorbij razend geheel. En dat nadat er een hele volksstam reclame-automobielen voorbij is gekomen en ons voorzien heeft van de nodige kennis van de sponsors.

Wij zijn benieuwd!

vrijdag 2 juli 2010

Als als als

Als het warm is willen we koud
en als het regent willen we droog
Krijgen we ijzer moet het hout
in de put wil men omhoog

Het is nooit goed
want klagen zelf
is onderdeel
van ons

Maar klagen mag
en is zelfs goed
er komt een dag
dan klinkt het zoet

donderdag 1 juli 2010

Mea Culpa, Mea Nout Culpa

De aardappel zat stevig in zijn keel. Hij proesste en kuchte en klopte op zijn borst. Misschien zou hij er zo uitkomen. "Excuus", zei hij zachtjes en met een blik in zijn ogen van 'ik kan er toch ook niets aan doen' trok hij zijn stropdas recht. De aardappel bleef zitten.

Wellink heeft zich verantwoord aan het nederlandse volk. Hij vond het tijd voor een excuusje. Geen persoonlijk excuus, dat nooit, want dat vond de lafaard gevaarlijk. Als je dat doet heb je namelijk kans dat er juridische consequenties aan vast zitten omdat gedupeerden ze kunnen gebruiken voor het indienen van schadeclaims. En daar is hij natuurlijk bang voor. Want gedupeerden zijn er genoeg. Mede dankzij Nout.

Het zou van klasse getuigen als hij zich wel persoonlijk zou schamen. Want onder zijn 'leiding' heeft DNB wel degelijk, naar nu blijkt, ten onrechte een bankvergunning afgegeven aan DSB. En dat vond Scheringa toen erg fijn. Dit', op louter eigen winstbejag ingesteld sujet, zag zijn kans schoon en verrijkte zich op niet mis te verstane wijze over de ruggen van vele duizenden lenende en onwetende medelanders.

En nu, vijf jaar na dato, stelt deze aardappeleter Wellink dat DSB nooit een vergunning had mogen krijgen. Ik weet niet of het een goede combi is maar deze domme conclusie is mosterd na de maaltijd. Had dat effe eerder gezegd! Dat had heel wat problemen bespaard.

Zijn persoonlijk adviseur heeft hem waarschijnlijk geadviseerd de hete aardappel uit te spugen en een spijtbetuiging te doen ten overstaan van de tweede kamer. Deze schijnvertoning zou kunnen voorkomen dat hij de hete aardappel zou moeten doorgeven. Want dat is wat hij graag wil: blijven zitten waar ie zit. Hij heeft immers de drama's met ABN AMRO en Icesave overleeft. In zijn baantje als president van De Nederlandsche Bank wordt Wellink vaak verweten dat hij weinig daadkrachtig optrad in de kwestie rond de omgevallen bank Icesave uit IJsland. Ook zou hij strenger hebben moeten toezien op de stabiliteit van Nederlandse banken en zou hij fouten hebben gemaakt rond de verkoop van ABN AMRO. Maar niemand heeft, toen dit aan de orde was, ooit gepraat over zijn aftreden.

Ik zou zeggen, en ik citeer partieel: met de kennis van toen je Icesave en ABN AMRO op een belabberde en niet daadkrachtige manier om zeep hebt helpen gaan, en de kennis van nu het DSB-rapport voor je neus ligt, slik die aardappel in, pak je koffers en ga weg.

Want DSB of niet, Nout hoeft niet benauwd te zijn over zijn bonus. Die krijgt hij toch wel. Dit politieke en laffe excuus heeft totaal geen waarde. Jammer, Nout. Alea Jacta Est.