De eerste Srebrenica-getuige in de zaak tegen Karadzic is gehoord. De moslimman overleefde een massaexecutie door zich urenlang stil te houden onder een stapel lijken totdat de Bosnische Serven waren vertrokken. Wat moet dat een walgelijke tijd zijn geweest. Lijken stinken, hoe vreemd dat ook lijkt, aangezien de mens een leven lang zijn best doet om niet te stinken. En onder een stapel lijken heeft deze getuige van de verschrikkelijke genocide zich verstopt! Uit angst om gepakt te worden.
En dan de reactie van Karadzic richting de rechter op het relaas van deze getuige: "Als u dit om dramatische redenen wilt horen, is dat prima. Maar het mag niet ten koste gaan van mijn tijd voor het kruisverhoor.” De brutaliteit van de lafaard.
Karadzic ondervroeg de getuige onder meer over het Cutileiro-delingsplan, dat de uitbraak van de oorlog in Bosnië in 1992 had moeten voorkomen. De getuige wilde daar niets van horen. „U wilde ons uit heel Bosnië-Herzegovina verdrijven”, beet hij de ex-president van Republika Srpska toe.
Wat een ontluisterend verhaal. Helaas echt gebeurd. Over een aantal jaren zal ook deze verschrikking wat mij betreft jaarlijks internationaal herdacht worden. Maar eerst Mladic vangen en Karadzic berechten. Ik heb geen hoge pet op van rechters en advocaten. Maar de mensen van dit tribunaal hebben een streepje voor; zij doen, in tegenstelling tot de normale rechtszaken, wel iets goeds voor de mensheid.
