Ik begrijp alle commotie niet. Iedereen staat op zijn achterste benen, om een man. Een man die er verder prima uitziet, vele mensen geholpen heeft en zich ten dienste wil stellen van mensen. Een man met fouten. Goh. Welke man heeft dat niet?
Het gaat om die Steur. Een man met fouten ja. Die. Zit u zonder fouten? Doet u altijd alles goed? Zijn uw operaties altijd goed gegaan? Nooit eens teveel jodium op een wondje laten lopen? Nooit eens een te kleine pleister geplakt? Kom op. Deze man heeft dingen verkeerd gedaan, is in Nederland uit zijn ambt gezet en gooit een balletje op in Duitsland. Inderdaad ja, zoekt zijn heil in Heilbronn. Wat zou u doen? Thuis gaan zitten? Stommetje spelen? Achter de geraniums wegkwijnen? Schoonmaker worden? Nee natuurlijk niet. U gaat verder met uw beroep, maar dan op een andere plaats. Waar je gewoon verder kan gaan met je praktijken. Waar je niet herkend wordt, althans tijdelijk.
Er zit iets moois in. Iets repeterend. Iets wat typisch bij mensen hoort. Gewoon maar weer doorgaan. Eigenlijk heel normaal.
Maar eens...
Eens loop je tegen de lamp. Op een dag wordt je gebeld. Krijg je een journalist aan je telefoon. Moet je in onvervalst steenkolen-Duits gaan proberen te ontkennen dat je Nederlands praat. Ga je lopen draaien en wurmen totdat je helemaal niet meer geloofwaardig bent, en mensen je uitlachen.
Wat heb je dan bereikt? Maatschappelijk aanzien? Persoonlijke winst? Tevreden gevoel? Eigenlijk niets dus. Je bent dan nog net zo'n man met fouten. Maar dan met een nieuwe fout erbij: opnieuw beginnen.
Het gaat om die Steur. Een man met fouten ja. Die. Zit u zonder fouten? Doet u altijd alles goed? Zijn uw operaties altijd goed gegaan? Nooit eens teveel jodium op een wondje laten lopen? Nooit eens een te kleine pleister geplakt? Kom op. Deze man heeft dingen verkeerd gedaan, is in Nederland uit zijn ambt gezet en gooit een balletje op in Duitsland. Inderdaad ja, zoekt zijn heil in Heilbronn. Wat zou u doen? Thuis gaan zitten? Stommetje spelen? Achter de geraniums wegkwijnen? Schoonmaker worden? Nee natuurlijk niet. U gaat verder met uw beroep, maar dan op een andere plaats. Waar je gewoon verder kan gaan met je praktijken. Waar je niet herkend wordt, althans tijdelijk.
Er zit iets moois in. Iets repeterend. Iets wat typisch bij mensen hoort. Gewoon maar weer doorgaan. Eigenlijk heel normaal.
Maar eens...
Eens loop je tegen de lamp. Op een dag wordt je gebeld. Krijg je een journalist aan je telefoon. Moet je in onvervalst steenkolen-Duits gaan proberen te ontkennen dat je Nederlands praat. Ga je lopen draaien en wurmen totdat je helemaal niet meer geloofwaardig bent, en mensen je uitlachen.
Wat heb je dan bereikt? Maatschappelijk aanzien? Persoonlijke winst? Tevreden gevoel? Eigenlijk niets dus. Je bent dan nog net zo'n man met fouten. Maar dan met een nieuwe fout erbij: opnieuw beginnen.
