Er zit een jongetje van vijf op de rand van het dak. Op het dak? Ja, de hulporganisaties hebben tegen hem gezegd: ga maar op het dak zitten. Het water stond ook tot aan het dak; dat kwam goed uit.
Pakistan. Augustus 2010. Het land is getroffen door overstromingen, extreme regenval en aardverschuivingen. De VN benadrukten eerder deze week dat de ramp in omvang de tsunami van 2004 ver overtreft, hoewel het dodental veel lager is, aldus het kakkerskrantje NRC. De mensen die getroffen zijn benaderen in aantal het totale aantal inwoners van ons eigen gewatermanagede landje. Een ramp.
Het jongetje begrijpt het niet. Hij is alles kwijt. Zijn vader, moeder en overige gezinsleden. Weggesleurd door de verwoestende kracht van het water. Zijn andere familieleden ruimen de puinhoop op met wat karton en boomtakken. Dat zet uiteraard geen zoden aan de dijk. De dijk die er had moeten zijn. Ik zou zeggen, Alexander, hier rust een taak. Manage daar eens.
Er zou veel hulp nodig zijn. Maar giro 555 blijft vooralsnog gesloten. Het jongetje huilt. Waarom niet? zal hij denken. Waarom wel in Haiti en hier niet? Is het te ver van hun bed? Leeft Pakistan niet? Zijn er teveel mensen op vakantie? Is het crisis in Nederland?
Het antwoord van SHO is simpel, vernietigend en zeer schrijnend. Het kost teveel. Het kost teveel. Ik heb dit zinnetje twee keer opgeschreven. Het kost meer dan dat het opbrengt. Ik heb jaren gedacht dat alle bedrijven die deelnemen aan zo'n benefiet, belangeloos, dus onbezoldigd, meewerken.
Het jongetje begrijpt het niet. Hij huilt. Pakistanen kosten teveel.
Tweede Kamerlid Harry Van Bommel van de SP zei in een reactie dat een hulpactie voor Pakistan „keihard nodig is”. Ook Van Bommel denkt dat de volle omvang van de ramp nog niet tot de Nederlandse bevolking is doorgedrongen.
Laten we aan het werk gaan. Open die giro 555!
Pakistan. Augustus 2010. Het land is getroffen door overstromingen, extreme regenval en aardverschuivingen. De VN benadrukten eerder deze week dat de ramp in omvang de tsunami van 2004 ver overtreft, hoewel het dodental veel lager is, aldus het kakkerskrantje NRC. De mensen die getroffen zijn benaderen in aantal het totale aantal inwoners van ons eigen gewatermanagede landje. Een ramp.
Het jongetje begrijpt het niet. Hij is alles kwijt. Zijn vader, moeder en overige gezinsleden. Weggesleurd door de verwoestende kracht van het water. Zijn andere familieleden ruimen de puinhoop op met wat karton en boomtakken. Dat zet uiteraard geen zoden aan de dijk. De dijk die er had moeten zijn. Ik zou zeggen, Alexander, hier rust een taak. Manage daar eens.
Er zou veel hulp nodig zijn. Maar giro 555 blijft vooralsnog gesloten. Het jongetje huilt. Waarom niet? zal hij denken. Waarom wel in Haiti en hier niet? Is het te ver van hun bed? Leeft Pakistan niet? Zijn er teveel mensen op vakantie? Is het crisis in Nederland?
Het antwoord van SHO is simpel, vernietigend en zeer schrijnend. Het kost teveel. Het kost teveel. Ik heb dit zinnetje twee keer opgeschreven. Het kost meer dan dat het opbrengt. Ik heb jaren gedacht dat alle bedrijven die deelnemen aan zo'n benefiet, belangeloos, dus onbezoldigd, meewerken.
Het jongetje begrijpt het niet. Hij huilt. Pakistanen kosten teveel.
Tweede Kamerlid Harry Van Bommel van de SP zei in een reactie dat een hulpactie voor Pakistan „keihard nodig is”. Ook Van Bommel denkt dat de volle omvang van de ramp nog niet tot de Nederlandse bevolking is doorgedrongen.
Laten we aan het werk gaan. Open die giro 555!
