dinsdag 18 mei 2010

Hark

Er zijn mensen die elk weekend hun tuintje gaan aanharken op de camping. En het dan nog naar hun zin hebben ook. Wie heeft dit bedacht? Als je langs zo'n caravan loopt heb je het idee dat er een mini-kermis aan je voorbijtrekt. Tuinkabouters, bordjes met de bekende tekstjes erop (Hier waak ik, en andere shit), strak gemaaide grasveldjes van 2 bij 1 meter en niet te vergeten het onvermijdelijke schuurtje. Het pasgeverfde hok waar een exacte kopie te vinden is van het schuurtje thuis. Maar wat moet je in vredesnaam met een kettingzaag op de camping?

Wat vinden mensen er nu aan om op een suf-beregeld vakantiepark, die hoogstwaarschijnlijk door een beleggingsmaatschappij is opgekocht voor het 'rendement' zich in het weekend te vergapen aan andere losers die, na twintig jaar pacht betalen nog niet eens voor een promille eigenaar van de grond zullen zijn, die zij al die jaren zo liefdevol bewerken?

Wat is de gein aan elk weekend voor zo'n slagboom staan en een pasje voor de lezer houden zodat de beheerder kan zien wie er allemaal zijn of haar frustatie komt wegklussen?

Wie beleeft lol aan die 5 km-denk aan onze kinderen-bordjes, waarvan iedereen weet dat als je even geen kind ziet de gaspedaal aantrekkelijker is dan de rempedaal?

Kan je uitdaging vinden in die vergeten restaurantjes met vergane glorie-interieur? Zeg je dan tegen je partner: "Kom, laten we vanavond in de saloonbar van de camping de bloemetjes eens flink buiten zetten!"

Ik kan het niet begrijpen. En eigenlijk wil ik het ook niet. Ik heb thuis nog genoeg te harken...