Eigenlijk wisten we het al: we krijgen ze nooit meer terug. Maar wat kan je doen? Protesteren? Een brief schrijven naar de Koningin? Welnee. Lukt allemaal niet.
We hadden het in beginsel goed bedoeld maar de beste manier was geweest: boter bij de vis bedingen. Goed, dat Gerrit Zalm zich als een vis in het water voelde in heel die verziekte, misselijkmakende en eigengereide bankenwereld mag geen verrassing heten.
Maar dat hij, zoals vandaag, de uitspraak deed dat de centjes waarschijnlijk niet terugkomen die de belastingbetaler in de redding van ABN Amro en Fortis Bank Nederland heeft gestoken is niet te verkroppen. Wat een eng mannetje. Heel Nederland liep met hem weg toen hij minister was, nota bene van financien. Hij beheerde de staatskas zo goed. Wel, dat heeft hij nu weer ongedaan gemaakt. Maar dan ook alles. Gerrit Zalm: vlees noch vis.
Zalm kan nog niet zeggen wat voor bedrag wel terugkomt. Hij voegde eraan toe dat niet alle staatssteun in ABN Amro en Fortis is gestoken. Een deel was ook bestemd voor verzekeraar ASR. Nog erger. Geld steken in een verzekeringsmaatschappij! Welke graatloze figuur bedenkt dit? Elke verzekeringsmaatschappij berekent zich helemaal het ongans om de verzekerde kaal te plukken. Moet dat nu ook nog op deze manier?
Zalm, een ex-directeur van het gefailleerde DSB (Toch niet zo'n heel beste carriere?) is nu de baas van de bank die door de belastingbetaler is gefinancieerd. En nu zegt dit baasje gewoon met droge ogen: sorry, we konden het geld goed gebruiken maar je krijgt het niet terug hoor, zal wel moeilijk worden. Enne, bedankt nog.
Probeer dat maar eens bij de bank te doen. Dan wordt je aan de hoogste boom opgehangen. Je wordt uit je huis gezet, failliet verklaard, tot outlaw benoemd. Als je dat flikt kom je in de staatscourant, moet je voor de rechter verschijnen, kom je drie jaar in de schuldsanering. Krijg je post van je bewindvoerder of curator (net zulke walgelijke pennelikkers als Zalm) met van die fijne teksten erop: "Van Curator aan gefailleerde", een soort van post waarvan je hoopt dat je buren het niet zien. Erg vernederend.
Krijgt Zalm dat ook? Laten we het op 'neen' houden. Hij weet wel beter. Hij wast zijn handen in onschuld. Geen vieze visgeurtjes aan zijn handen.
Nee, voor mij geen zalm meer op tafel, ik blijf wel op de bank.
We hadden het in beginsel goed bedoeld maar de beste manier was geweest: boter bij de vis bedingen. Goed, dat Gerrit Zalm zich als een vis in het water voelde in heel die verziekte, misselijkmakende en eigengereide bankenwereld mag geen verrassing heten.
Maar dat hij, zoals vandaag, de uitspraak deed dat de centjes waarschijnlijk niet terugkomen die de belastingbetaler in de redding van ABN Amro en Fortis Bank Nederland heeft gestoken is niet te verkroppen. Wat een eng mannetje. Heel Nederland liep met hem weg toen hij minister was, nota bene van financien. Hij beheerde de staatskas zo goed. Wel, dat heeft hij nu weer ongedaan gemaakt. Maar dan ook alles. Gerrit Zalm: vlees noch vis.
Zalm kan nog niet zeggen wat voor bedrag wel terugkomt. Hij voegde eraan toe dat niet alle staatssteun in ABN Amro en Fortis is gestoken. Een deel was ook bestemd voor verzekeraar ASR. Nog erger. Geld steken in een verzekeringsmaatschappij! Welke graatloze figuur bedenkt dit? Elke verzekeringsmaatschappij berekent zich helemaal het ongans om de verzekerde kaal te plukken. Moet dat nu ook nog op deze manier?
Zalm, een ex-directeur van het gefailleerde DSB (Toch niet zo'n heel beste carriere?) is nu de baas van de bank die door de belastingbetaler is gefinancieerd. En nu zegt dit baasje gewoon met droge ogen: sorry, we konden het geld goed gebruiken maar je krijgt het niet terug hoor, zal wel moeilijk worden. Enne, bedankt nog.
Probeer dat maar eens bij de bank te doen. Dan wordt je aan de hoogste boom opgehangen. Je wordt uit je huis gezet, failliet verklaard, tot outlaw benoemd. Als je dat flikt kom je in de staatscourant, moet je voor de rechter verschijnen, kom je drie jaar in de schuldsanering. Krijg je post van je bewindvoerder of curator (net zulke walgelijke pennelikkers als Zalm) met van die fijne teksten erop: "Van Curator aan gefailleerde", een soort van post waarvan je hoopt dat je buren het niet zien. Erg vernederend.
Krijgt Zalm dat ook? Laten we het op 'neen' houden. Hij weet wel beter. Hij wast zijn handen in onschuld. Geen vieze visgeurtjes aan zijn handen.
Nee, voor mij geen zalm meer op tafel, ik blijf wel op de bank.
